Zespoły hipereozynofilowe można podzielić na pierwotne i wtórne. Pierwotne zespoły hipereozynofilowe to choroby nowotworowe, w których dochodzi do nadprodukcji eozynofili w szpiku kostnym. Do tej grupy zalicza się przewlekłą białaczkę eozynofilową, a także inne nowotwory układu krwiotwórczego (np. nowotwory mieloproliferacyjne Szukając informacji na toczeń natrafiłam na tą stronę . Mam podejrzenie tocznia i czekam na wizytę u reumatologa. Strasznie sie denerwuje:( Od 4 lat walczę z nadżerkami i stanem zapalnym Toczeń rumieniowaty układowy (SLE) popularnie jest nazywany po prostu toczniem. Jest to wielonarządowa choroba autoimmunologiczna, która charakteryzuje się naprzemiennymi okresami zaostrzeń i remisji. Zachorowanie może objawić się wachlarzem symptomów, a sama choroba może mieć bardzo zróżnicowany przebieg – od postaci łagodnej Toczeń najczęściej atakuje młode kobiety między 20 a 30 rokiem życia. Ale też zdarza się początek choroby w dzieciństwie lub po 60., 70. roku życia. Kiedyś z tym rozpoznaniem od diagnozy żyło się pięć do 10 lat. Na szczęście dziś najczęściej taki scenariusz to rzadkość. Toczeń rumieniowaty układowy; Podostry skórny toczeń rumieniowaty. 2. Toczeń rumieniowaty układowy (postać uogólniona). 3. Noworodkowy toczeń rumieniowaty u noworodków. 4. Leczniczy syndrom tocznia. Skórna postać tocznia rumieniowatego charakteryzuje się dominującym uszkodzeniem skóry i błon śluzowych. 1) zaburzenia funkcji poznawczych. badania wskazują, że” mgła toczniowa „zaczyna się wcześnie, ale z czasem może ulec poprawie. problemy poznawcze są powszechne. stwardnienie rozsiane „mgła mózgu” jest zazwyczaj bardziej dotkliwe. 2) utrata pamięci. 3) depresja. 4) zmęczenie. 5) Zaburzenia nastroju i osobowości. ograniczenia Ta tabletka miała za zadanie zrobić wszystko, aby nie doszło do zapłodnienia, a jeśli już doszło - zapobiec zagnieżdżeniu się zarodka w macicy. Nie wiem, czy jest Pani tego świadoma, ale mogła Pani właśnie zabić swoje dziecko, które zostało wydalone z tym krwawieniem. Być może jednak nie doszło do zapłodnienia, a Toczeń rumieniowaty układowy (ang. systemic lupus erythematosus, SLE) to choroba układowa tkanki łącznej o podłożu autoimmunologicznym. W Polsce cierpi na nią ponad 20 tysięcy osób, a liczbę chorych na całym świece szacuje się na około 5 milionów. W jej przebiegu, w wyniku dysfunkcji układu immunologicznego, dochodzi do 1. Szczepienia przeciw COVID-19 a choroby autoimmunologiczne. Zdaniem dra Pawła Grzesiowskiego, immunologa oraz eksperta Naczelnej Rady Lekarskiej do spraw COVID-19, szczepienia przeciw COVID-19 mogą wpływać na osoby z chorobami autoimmunologicznymi. Opublikowano 26 Kwietnia 2012. Witam serdecznie, Kwalifikacja do biopsji cienkoigłowej zależy od wyniku badania USG (guzki hypoechogeniczne, o zatartych obrysach, obecność mirkozwapnień), a także obrazu klinicznego (powiększenie tarczycy, węzłów chłonnych, chrypka, wywiad rodzinny w kierunku raka tarczycy, cechy nadczynności lub 07iiSrx. Mój syn ma 10 lat i od 5 lat leczy się na zespół Touretta. Jak tylko lekarze zdiagnozowali tę chorbe, byłam załamana, ale potem jakoś przywykłam. Szkoda tylko że problemem jest społeczeństwo, które nie rozumie tej choroby. Michał przeklina i ma tiki złożone. Czasami jak się postara to potrafi wytrzymać bez przeklinanie i tików, ale potem musi się ,,wytkikać” tak jakby musiął rozładować napięcie i te tiki. Michał był leczony wieloma lekami, bez większych rezultatów. POrzyjmował między Haloperidolu, Xanax, Thioridazin, Relanium, Promazin, Hydroxyzynę, Ignatię, Anafranil. Od 1,5 roku syn bierze Valdispert oraz Rispolept. Przeklinnanie zostało tylko tiki tak jakby zmniejszyły swoje nasilenie. Chciałabym się bardzo dowiedzieć jak poradzić sobie z tym przeklinaniem albo pomóc mu jakoś, może są jakieś terapie inne leki? Toczeń rumieniowaty to choroba autoimmunologiczna. Objawy tocznia to wysypka, rumień (często: rumień w kształcie motyla), liszaj na twarzy (liszaj krążkowy), nadwrażliwość na światło, zapalenie stawów, owrzodzenia na śluzówkach. Toczeń rumieniowaty może wystąpić w różnych formach – najczęściej występują: toczeń rumieniowaty układowy i toczeń skórny, rzadziej występuje toczeń obrzękowy i toczeń rumieniowaty to bardzo podstępna i dokuczliwa choroba o charakterze autoimmunologicznym. Nie jest łatwa w leczeniu, a przyczyny jej występowania nie są do końca znane. Czasami toczeń ogranicza się do samej skóry (toczeń rumieniowaty skórny – zewnętrzny), jednak najczęściej atakuje on cały organizm, który samoczynnie uszkadza kolejne narządy: nerki, serce, płuca, układ nerwowy. Występuje wówczas toczeń rumieniowaty układowy (wewnętrzny). Toczeń rumieniowaty – objawy Toczeń zwykle nie atakuje gwałtownie. Aż w 75 proc. przypadków najpierw pojawiają się zmiany na skórze i śluzówce. Przyjmują one postać wysypek (często pojawiających się po dłuższej ekspozycji na promienie słoneczne), łuszczących się owalnych plam na owłosionej skórze czy niebolesnych owrzodzeń w obrębie jamy ustnej. Najbardziej typowym objawem tocznia jest pojawienie się na policzkach i grzbiecie nosa charakterystycznej plamy. Toczeń – objawy: bóle stawów; zapalenia stawów; bóle głowy; zmiany skórne; zapalenie nerek; objaw Reynauda – zaczerwienienie i zasinienie skóry rąk; zmęczenie i osłabienie połączone z utratą wagi; gorączka septyczna; zaburzenia funkcji stawów (objawy są podobne do tych pojawiających się przy reumatoidalnym zapaleniu stawów) Bólom nie towarzyszą deformacje stawów. Bardzo groźne w skutkach bywa zajęcie przez toczeń układu krążenia. Może ono doprowadzić do zapalenia błon sercowych oraz mięśnia sercowego. Obecne w organizmie przeciwciała, które uszkadzają komórki krwi, mogą spowodować też liczne zaburzenia hematologiczne. Pacjenci skarżą się także na wypadanie włosów, zmiany na paznokciach (często mylnie diagnozowana jest wówczas grzybica). Toczeń – diagnozowanie Diagnozowanie tocznia jest bardzo trudne – aż u 60 proc. chorych na toczeń zmiany dotykają układu oddechowego. Występują: ostre i przewlekłe zapalenie płuc, zapalenie opłucnej (zapalenie błony pokrywającej płuca). Toczeń atakuje też układ nerwowy, dlatego mogą wystąpić przewlekłe bóle głowy, drgawki, a nawet zaburzenia neuropsychiatryczne. U wielu chorych toczeń zajmuje także nerki, co w skrajnym przypadku może prowadzić nawet do całkowitego uszkodzenia nerek. Pierwsze objawy tocznia są trudne do uchwycenia – w diagnozie często dochodzi do pomyłek. Objawy tocznia są zwykle bardzo różnorodne i mogą przypominać inne schorzenia. Dlatego postawienie właściwej diagnozy może trwać latami. Amerykańskie Towarzystwo Reumatologiczne opracowało 11 kryteriów, z których rozpoznanie co najmniej czterech przemawia za zdiagnozowaniem tocznia: rumień na twarzy liszaj krążkowy nadwrażliwość na światło słoneczne owrzodzenia na śluzówkach zapalenie stawów zapalenie opłucnej lub osierdzia zmiany w nerkach – od łagodnych do bardzo ciężkich zaburzenia układu nerwowego zaburzenia hematologiczne zaburzenia immunologiczne przeciwciała przeciwjądrowe Toczeń – przyczyny Przyczyny tocznia nie są dokładnie poznane - wiadomo jednak, że skłonność do rozwoju tocznia jest dziedziczna. Toczeń to choroba autoimmunologiczna, co oznacza że organizm zamiast chronić się przed bakteriami i wirusami, atakuje własne komórki i nazwa tocznia pochodzi od słowa lupus (wilk), gdyż na twarzy osób cierpiących na to schorzenie pojawia się charakterystyczny rumień – kształtem przypomina plamy (wybarwienie sierści) na pysku wilka (czasami zaś rumień może przypominać kształt motyla).Jak często występuje toczeń? Komu grozi? Toczeń występuje bardzo rzadko – choruje zaledwie kilkadziesiąt na sto tysięcy osób. Najczęściej na toczeń chorują kobiety w wieku rozrodczym. Mężczyźni chorują aż dziewięciokrotnie rzadziej. Toczeń a ciąża Przy rozpoznanym toczniu, decyzja o ciąży powinna być dokładnie przedyskutowana z lekarzami i poprzedzona wieloma specjalistycznymi badaniami. Zdiagnozowany toczeń nie oznacza, że kobieta nie będzie mogła zajść w ciążę, jednak choroba ta zwiększa ryzyko samoistnego poronienia, a jej objawy nasilają się w okresie ciąży. U dzieci i niemowląt toczeń spotyka się niezwykle rzadko. Toczeń jest chorobą autoimmunologiczną, co oznacza, że układ odpornościowy traktuje swoje własne komórki jak zagrożenie, atakuje je i niszczy (inną, autoimmunologiczną chorobą jest np. zapalenie tarczycy Hashimoto). Dziewięć na dziesięć osób dotkniętych tą chorobą to kobiety, a objawy zwykle rozpoczynają się w wieku od 15 do 55 lat. Toczeń – co to jest? Choroba jest na ogół wyzwalana przez czynniki genetyczne, hormonalne, środowiskowe i odpornościowe, chociaż leki i zaburzenia równowagi hormonalnej również mogą odgrywać rolę. Można wyróżnić kilka rodzajów tocznia. Toczeń układowy jest bardzo poważnym stanem, który może wpływać na tkankę łączną w stawach, mięśniach i skórze, a także na błony otaczające lub znajdujące się w płucach, sercu, nerkach i mózgu. Wiadomo również, że powoduje chorobę nerek i możliwe uszkodzenie mózgu. Ponieważ na toczeń nie ma lekarstwa, pacjenci muszą radzić sobie ze swoim stanem poprzez leczenie objawów i unikanie wyzwalaczy, takich jak słońce, infekcje, niektóre pokarmy. Pacjenci często muszą odwiedzać reumatologa, kardiologa, nefrologa, neurologa i gastroenterologa w celu kontrolowania uszkodzenia narządów. Na ogół muszą też przyjmować leki w celu opanowania powikłań, takich jak leki moczopędne, przeciwnadciśnieniowe, przeciwdrgawkowe, antybiotyki i leki wzmacniające kości. Kiedy ujawnia się toczeń? Toczeń to choroba autoimmunologiczna, która może ujawnić się w każdym momencie. Najczęściej jednak występuje u kobiet w wieku 16-55 lat. Toczeń rumieniowaty układowy może także ujawnić się u dzieci albo u młodzieży. Zazwyczaj ma wtedy ostrzejszy przebieg, choroba szybciej atakuje narządy wewnętrzne. Czym jest toczeń rumieniowaty noworodków (NLE) i młodzieńczy? Toczeń rumieniowaty układowy może dotyczyć również noworodków i małych dzieci, tych, u których mam występują autoprzeciwciała przeciw Ro/SSA, La/SSB lub U1 (U1-RNP). Choroba występuje u niemowląt rzadko, najczęściej ma łagodny przebieg. Zwykle cofa się w okolicy 6 miesiąca życia, gdy znikają przeciwciała, które przekazuje dziecku mama wraz z karmieniem piersią. Może się jednak zdarzyć tak, że toczeń uszkodzi niektóre narządy wewnętrzne, np. serce lub płuca. W takiej sytuacji konsekwencje choroby mogą być poważne i wymagać leczenia operacyjnego. Młodzieńczy toczeń układowy może ujawnić się u dzieci w wieku 10-16 lat. Najczęściej ma ostrzejszy przebieg, szybciej też dochodzi do powikłań. Młodzieńczy toczeń wymaga specjalistycznego leczenia np. przez leki przeciwmalaryczne, sterydowe czy immunosupresyjne. Skąd bierze się toczeń? Toczeń najczęściej rozwija się u osób, które mają predyspozycje genetyczne do rozwoju choroby. Mogą ją przyspieszyć lub uaktywnić inne choroby, leki czy czynniki środowiskowe. Toczeń – wczesne objawy Toczeń, jak inne choroby autoimmunologiczne, daje wiele różnych objawów, które albo łatwo zbagatelizować, albo powiązać z innym stanem chorobowym. Dlatego też pacjenci mogą bardzo długo zmagać się z toczniem, zanim zostanie postawiona właściwa diagnoza. Wczesne objawy tocznia obejmują: ból lub obrzęk stawów, bóle mięśni, gorączkę bez jednoznacznej przyczyny, czerwoną wysypkę na twarzy, ból w klatce piersiowej podczas głębokiego oddechu, wypadanie włosów, blade palce u rąk i nóg, wrażliwość na słońce, obrzęki nóg, wrzody w jamie ustnej, zmęczenie, niedokrwistość, bóle głowy, zawroty głowy, spadek nastroju, dezorientację i problemy z koncentracją, napady padaczkowe. Toczeń – objawy Gdy choroba postępuje, pojawiają się inne jej objawy. Zaliczają się do nich zmiany skórne, zapalenie stawów, zaburzenia immunologiczne. W przebiegu tocznia mogą pojawić się także problemy układu krążenia i układu sercowo-naczyniowego. U części chorych może rozwinąć się zapalenie mięśnia sercowego czy zapalenie osierdzia. Są to sytuacje, których nie należy lekceważyć. Choroba atakuje również układ nerwowy, zwłaszcza ośrodkowy układ nerwowy. W przebiegu choroby mogą wystąpić zaburzenia poznawcze, stany lękowe, polineuropatia, a nawet depresja lub psychoza. Oprócz tego pojawiają się zmiany skórne, a także owrzodzenia jamy ustnej. U części chorych mogą wystąpić zaburzenia hematologiczne. Czy przy toczniu swędzi skóra? Chorzy na toczeń cierpią na różne objawy skórne. Choroba może objawiać się wysypką, grudkami, krostkami czy przebarwieniami, które swędzą. Są to objawy, które mogą oznaczać wiele schorzeń, dlatego najczęściej ciężko je powiązać z toczniem. Choroba rozwija się powoli, zwykle jej pierwszym objawem są właśnie zmiany skórne lub zmiany rumieniowe. Jak wygląda toczeń na twarzy? Toczeń rumieniowaty skórny często objawia się występowaniem na twarzy charakterystycznej zmiany, którą nazywa się rumieniem w kształcie motyla. Obejmuje ona policzki i nos chorego, tworząc cień przypominający motyla. Rumień w kształcie motyla nie występuje jednak u wszystkich chorych. Może też być mylący, bo przypomina objawy trądziku różowatego. Zmiany układów i narządów w rozwoju tocznia Choroba może spowodować zmiany w obrębie narządów wewnętrznych. Toczeń nie tylko prowadzi do zapalenia stawów, obciążając je i wywołując obrzęki, ale może także wywołać deformację stawów. W zaawansowanej postaci choroby może rozwinąć się nawet zanik mięśni. Toczeń rumieniowaty układowy obciąża również serce i układ sercowo-naczyniowy. Ryzyko wystąpienia zawału serca lub choroby wieńcowej jest kilkukrotnie wyższe niż u osób zdrowych. Choroba może zwiększyć również ryzyko wystąpienia nowotworów, raka szyjki macicy. Toczeń – diagnostyka i leczenie Nie ma jednego testu, który pozwalałby zdiagnozować układowy toczeń rumieniowaty. Lekarz może zdiagnozować chorobę po kilku miesiącach lub latach. Lekarz może kierować się historią medyczną, występowaniem chorób autoimmunologicznych w rodzinie, badaniami, próbkami pobranymi z różnych narządów, jednak postawienie diagnozy w przypadku tocznia nie jest łatwe. Leczenie jest bardzo indywidualne i dostosowane do potrzeb oraz objawów danego pacjenta, który często wymaga prowadzenia przez kilku specjalistów. Leczenie powinno obejmować np. uregulowanie diety, wzmocnienie odporności, zmniejszenie obrzęku i bólu, zrównoważenie hormonów. Jak sprawdzić, czy ma się tocznia? Diagnostyka tocznia jest skomplikowana i obejmuje szereg badań. Oprócz morfologii i badania moczu z oznaczeniem poziomu białka, wykonuje się EKG czy RTG płuc. Lekarz też sprawdza, czy pacjent nie ma zmian w błonie śluzowej jamy ustnej, które są charakterystyczne dla tej choroby. Owrzodzenia jamy ustnej to jeden z objawów choroby. Do innych zalicza się rumień w kształcie motyla, który występuje na twarzy. Dopiero wykonanie kompleksowej diagnostyki pozwala stwierdzić, czy chory cierpi na toczeń. Toczeń – domowe sposoby W leczeniu tocznia rumieniowatego układowego niekiedy sięga się po domowe sposoby. Mogą one pomóc złagodzić niektóre objawy choroby, ale jej nie wyleczą – warto mieć tę świadomość. Po konsultacji z lekarzem można sięgnąć po masaże, które korzystnie wpływają na krążenie krwi i pracę układu nerwowego, pomagając złagodzić napięcia i poziom stresu. Przy masażach można sięgnąć po oliwę z oliwek, bogatą w kwasy tłuszczowe Omega-9, korzystnie oddziałującą na zmiany skórne. Warto sięgnąć także po napary i zioła, które sprzyjają oczyszczaniu organizmu z toksyn i ze złogów. Dobrze sprawdzą się pokrzywa, skrzyp, ale też mięta czy mikstury z octu jabłkowego i miodu. Takie zioła można pić na czczo, można również sięgać po nie w ciągu dnia, by złagodzić procesy trawienne i usprawnić perystaltykę jelit. Warto również wzbogacić dietę w naturalne probiotyki, wspierające mikroflorę jelitową. Bakterie kwasu mlekowego znajdujące się w jogurtach, kefirach czy fermentowanych produktach sojowych pomagają przywrócić równowagę w jelitach. Chorzy na toczeń rumieniowaty układu mogą również wspomagać się probiotykami. Czytaj też:Chlorella – na co pomaga? Właściwości zdrowotne chlorelli Toczeń dotyka głównie młode kobiety. Nadal niewiele o nim wiadomo Objawy choroby zmieniają się w czasie, dlatego trudno dobrać odpowiednie leczenie. Jak funkcjonować w obliczu nieprzewidywalnej choroby? Przeczytaj relację z naszego forum. Co to jest toczeń? Toczeń to choroba autoimmunologiczna, czyli taka, która polega na zaburzeniu działania naszego układu obronnego. Organizm zaczyna „atakować” sam siebie: niszczy narządy, na przykład nerki, czy płuca. Przyczyny choroby nie są znane. Życie z toczniem może być trudne dla pacjenta, ponieważ jego leczenie jest bardzo skomplikowane. Dlatego niezwykle ważne jest obserwowanie objawów choroby i stały nadzór lekarzy. Pierwsze objawy toczenia Paulina ma 29 lat, 4 lata temu zaobserwowała nawracające bóle stawów oraz kości. Na twarzy pojawiły się czerwone plamki. Paulina była osłabiona, bardzo wyczulona na światło i szybko się męczyła. Wtedy jeszcze nie podejrzewała, że może być na coś chora. Objawy nasilały się, a potem znikały. Odwiedziła kilku lekarzy reumatologów oraz dermatologów. W końcu jeden z nich zasugerował, że może to być toczeń. Paulina niewiele wiedziała o chorobie, z przerażeniem zaczęła przeglądać informacje w internecie. - Wpadłam w panikę. Nie zostałam jeszcze zdiagnozowana, ale po lekturze artykułów oraz postów na forach byłam prawie przekonana, że jestem chora na toczeń. Odniosłam wrażenie, że to bardzo ciężka choroba, a moje życie się kończy – mówi. Diagnostyka Seria badań i wizyt u lekarza potwierdziła przypuszczenia. Lekarze diagnozują toczeń, jeśli pacjent spełnia minimum 4 z 11 tak zwanych kryteriów rozpoznania tocznia rumieniowatego układowego wg American College of Rheumatology (ACR). Paulina przeszła również szereg innych badań. Nie było wątpliwości – zdiagnozowano u niej toczeń rumieniowaty układowy. Paulina była w szoku. Załamała się. Na szczęście wspierała ja rodzina i chłopak. To oni dali jej siłę do walki. Czekała ją kuracja sterydowa, której się bardzo obawiała. Miała wrażenie, że tyje i puchnie w oczach, ale objawy ustąpiły. Leczenie toczenia - relacja pacjenta - Sterydy to podstawa walki z toczniem. Leczenie jest bardzo skomplikowane, należy często odwiedzać lekarza, monitorować objawy, które mogą się nasilać bądź zmieniać. Lekarz dobiera odpowiednie leki na podstawie informacji o moim stanie zdrowia. Męczące jest również przyjmowanie ogromnej ilości leków każdego dnia, ale nie ma wyjścia…- mówi. Paulina miała zmieniane leki kilka razy, ponieważ po niektórych czuła się bardzo źle. Częste wizyty u lekarza, zmiany leków oraz czekanie na objawy i ich monitorowanie są również sporym obciążeniem psychicznym. Bała się, jak będzie normalnie żyć. Chciała wyjechać na wakacje, obawiała się jednak braku kontaktu z lekarzem i nadmiaru słońca (chorzy na toczeń muszą uważać na słońce), jednak po konsultacji uznała, że nie ma powodów, aby rezygnowała z normalnego życia. - Na początku bałam się każdego dnia, każdej zmiany miejsca czy wyjazdu. Martwiłam się o pracę, właśnie kończyłam studia, pracowałam w firmie marketingowej, ale wciąż byłam przemęczona. Niektóre leki powodowały, że nie byłam w stanie podnieść się z łóżka. Odeszłam z pracy, przez pół roku spędzałam czas na zmianę u lekarza i w domu. Byłam podłamana, jednak nadszedł moment, kiedy zrozumiałam, że nie mogę się poddać i powinnam zacząć żyć normalnie zamiast płakać po nocach. Krzysiek oświadczył się Paulinie. Ta wzruszająca chwila odmieniła jej sposób myślenia i dodała jej sił. Zaczęła myśleć o ich wspólnym życiu i ślubie. Przygotowania do tego dnia spowodowały, że zapomniała o chorobie. Wsparcie narzeczonego było nieocenione. Jej stan fizyczny, jak i psychiczny poprawił się. Zdecydowała, że jest gotowa, aby wrócić do pracy. Szef przyjął ją z powrotem z tym, że na pół etatu. Dziś Paulina pracuje już w pełnym wymiarze godzin. Jest szczęśliwą mężatką. Oboje marzą o dziecku. Paulina wie, że w obliczu choroby ciąża jest wyzwaniem zarówno dla niej, jak i lekarza prowadzącego. Jednak jest już po pierwszych konsultacjach i ma nadzieję, że już niedługo zostanie mamą. Rady dla pacjenta chorego na toczeń Paulinie życzymy powodzenia w realizacji marzeń oraz siły do walki z chorobą, a dla czytelników mamy kilka prostych wskazówek, jak postępować w czasie leczenia choroby: Prowadź dzienniczek choroby. Zapisuj objawy, częstotliwość ich występowania, daty i pory dnia. To wszystko pozwoli Tobie i Twojemu lekarzowi na monitorowanie choroby i skuteczną walkę z nią. Pamiętaj, aby o każdej zmianie czy nasileniu danego symptomu informować lekarza. Zachowuj wyniki badań i gromadź je w jednym miejscu, tak abyś mógł zawsze do nich wrócić. Omawiaj wyniki z lekarzem, jeśli czegoś nie wiesz – pytaj śmiało. Jeśli zrozumiesz, co się dzieje z Twoim ciałem, będziesz czuł się bardziej spokojny. Spróbuj oszacować efekty. Jeśli bierzesz dany lek, zapytaj lekarza, kiedy możesz spodziewać się poprawy lub jak Twój organizm będzie w danym czasie na niego reagował. Dzięki temu łatwiej oszacujesz, czy leczenie przynosi spodziewane efekty. Nie bój się powiedzieć lekarzowi, jeśli masz wątpliwości, że lek na Ciebie nie działa. Tylko szczera rozmowa z lekarzem rozwieje Twoje obawy, a lekarzowi pozwoli na dobranie odpowiedniego leczenia. Jeśli masz wrażenie, że Twój lekarz nie wyjaśnia Ci wszystkiego w wystarczającym stopniu, odwiedź drugiego lekarza. Konsultacja z kolejnym doktorem może czasem zaowocować wyciągnięciem wartościowych wniosków. Dyskutuj i poznawaj ludzi, którzy mają podobny problem. Wymiana doświadczeń i wsparcie pomogą Ci przetrwać trudne chwile. Odwiedzaj blogi osób chorych, szukaj informacji, udzielaj wsparcia. Twoje doświadczenia mogą pomóc komuś w podobnej sytuacji. Dziękujemy za przeczytanie naszego artykułu do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z informacjami na temat zdrowia i zdrowego stylu życia, zapraszamy na nasz portal ponownie!

toczeń u dzieci forum