Wystąpienie zaparć u niemowląt może być też spowodowane stresem, zbyt małą ilością płynów, zbyt wczesnym sadzaniem dziecka na nocniku lub karmienie niemowlęcia źle przygotowanym mlekiem modyfikowanym. Ważne. Zatwardzenie u niemowląt rzadko kiedy jest spowodowane wrodzonymi wadami anatomicznymi układu pokarmowego, układu Co to jest biegunka, zaparcie? Kiedy można rozpoznać biegunkę, zaparcie u dziecka karmionego wyłącznie piersią? Podstawowe postępowanie. Jak powinien przebiegać prawidłowy rozwój psychoruchowy dziecka? Kalendarz szczepień – do 2 roku życia. FARMAKOLOGIA 4h. Jakie jest pochodzenie leków i na jakiej zasadzie działają? Niefizjologiczny śluz w kale niemowlaka karmionego piersią może być reakcją alergiczną na składniki pokarmowe przyjmowane przez matkę – najczęściej przyczyną okazuje się mleko krowie. Jeśli znajduje się ono w diecie kobiety, powinno zostać wyeliminowane przynajmniej na dwa tygodnie, po czym należy ocenić, czy wpłynęło to Specjalista oceni również, czy są to zaparcia organiczne, czy czynnościowe. Wszystkie niepokojące symptomy (przede wszystkim ślady krwi w stolcu) należy zgłosić pediatrze, który oceni dietę dziecka. Leki na zaparcia u dzieci. Przewlekłe zaparcia u dzieci to problem, który często wymaga długotrwałego leczenia farmakologicznego. U dziecka karmionego mlekiem modyfikowanym spieniona kupa może wskazywać na infekcję lub alergię. Stolec jak kamyczki. Jest to klasyczny znak zaparcia lub wstrzymania stolca u starszych dzieci. Wypróbuj sposoby na zaparcia, które wymieniliśmy wyżej i udaj się do lekarza, jeśli dziecko nie odda stolca w ciągu 24 godzin. 5. Dlatego właśnie może się zdarzyć, że niedojrzałość układu pokarmowego powoduje dyskomfort, zarówno u dziecka karmionego piersią, jak i karmionego mlekiem modyfikowanym. Mogą pojawić się niewielkie dolegliwości takie jak kolki, wzdęcia, zaparcia czy ulewania. Te objawy są zwykle przejściowe i nie wpływają na rozwój malucha. Regulamin sklepu (Gospodarstwo domowe) Status zamówienia. Kontakt. Dolegliwości zdrowotne jakie występują u dzieci nie są groźne, ale warto wiedzieć jak się zachować. Do tej grupy należą: ulewanie, wymioty, kolka, biegunka, zaparcia i słabe przybieranie na wadze. Dowiesz się co robić w poszczególnych przypadkach! BRAK KUPY U NIEMOWLAKA: najświeższe informacje, zdjęcia, video o BRAK KUPY U NIEMOWLAKA; Brak kupy u niemowlaka Zaparcia u niemowlęcia karmionego piersią stwierdza się, gdy maluch wydala nadmiernie zbite stolce, co powoduje ból i duży wysiłek podczas wypróżniania. Przyczyny zaparć u niemowląt karmionych piersią. Zaparcia u niemowląt mogą są dość częste i mogą mieć wiele przyczyn. Najczęściej to: llvl6. Zaparcie to jedno z najczęściej występujących schorzeń (3–10% wizyt u pediatry i 25% u gastroenterologa). Pojawić się może już u małych niemowląt – częściej u karmionych mlekiem modyfikowanym niż karmionych piersią. Choć objawy zaparcia, nawet dla laika, nie sprawiają szczególnych trudności diagnostycznych często pozostają niezauważone lub są bagatelizowane oraz zbyt późno i niedostatecznie leczone. W artykule przedstawiono sposoby rozpoznawania, zapobiegania i ewentualnego leczenia zaparcia u niemowląt i małych dzieci. Szczególną uwagę zwrócono na znaczenie prebiotyków zawartych w mlekach modyfikowanych zmieniających charakter stolców na zbliżone do obserwowanych u dzieci karmionych piersią. Zaparcie jest w większości przypadków bardziej zaburzeniem niż chorobą, jednak zdarza się często, że w swych najbardziej nasilonych i długotrwałych postaciach zaparcie znacznie obniża jakość życia i stwarza trudności diagnostyczno-terapeutyczne. Nawet teleporada w przypadku zaparcia nie powinna nastręczać trudności, a co ważne, ewentualny błąd nie niesie za sobą katastrofalnych następstw. Zaparcie nie jest zjawiskiem rzadkim gdyż stanowi [1]:POLECAMY 3–10% wizyt u pediatry, 25% wizyt u gastroenterologa, U 40% dzieci objawy pojawiają się w 1. Blisko 95% przypadków zaparcia to tzw. zaparcie czynnościowe, czyli stan w którym wykonywanie rozlicznych badań (USG, RTG, manometria, kolonoskopia, diagnostyka histopatologiczna) nie tylko, że nie przynosi z reguły żadnych szczególnych rezultatów, ale także jest w większości przypadków całkowicie zbędna. Dotyczy to także niemowląt. Objawy zaparcia w wieku niemowlęcym [2]: Wysiłek, ból przy oddawaniu stolca. Stolec zbity, twardy (tzw. „kozie bobki”), oddawany rzadziej niż codziennie. Żywa, świeża krew na stolcu na skutek pękania śluzówki. Zmniejszone łaknienie. Małe przyrosty masy ciała. Ważnym zadaniem lekarza, bez względu na wiek chorego, jest wykluczenie tzw. objawów alarmowych mogących sugerować przyczynę organiczną. Drogą wywiadu i niekiedy badania fizykalnego wykluczyć należy następujące problemy [2, 3]: Opóźnione oddanie smółki (> 24 godz.) – częste w chorobie Hirschsprunga. Pojawienie się zaparcia przed ukończeniem 1. Choroba Hirschsprunga w wywiadzie rodzinnym. Ołówkowate stolce (wąski odbyt). Krew w stolcu bez szczeliny odbytu (np. polip). Upośledzenie rozwoju psychofizycznego. Gorączka. Nieprawidłowości w obrębie tarczycy (głównie niedoczynność). Nasilone wzdęcie brzucha. Przetoka okołoodbytowa (zawsze podejrzana o chorobę Leśniowskiego-Crohna) Nieprawidłowe położenie odbytu, blizny w okolicy odbytu. Brak odruchu odbytowego lub nosidłowego (uszkodzenia neurologiczne). Osłabienie siły, napięcia lub odruchów w kończynach dolnych (uszkodzenia neurologiczne), Obecność zagłębienia w okolicy krzyżowej, kępki włosów nad kręgosłupem, odchylenia w bok bruzdy międzypośladkowej (zakleszczenie rdzenia, uszkodzenia neurologiczne). Silnego strachu w trakcie badania odbytu (nadużycie seksualne?). Fizjologia oddawania stolca Według skali Bristolskiej [4] jeśli chodzi o konsystencję prawidłowym stolcem jest tzw. czwórka, a obrazowo i zrozumiale nawet dla laików, stolec o konsystencji pasty do zębów lub nieco rzadszy. Pomijam oczywiście stolce dziecka karmionego wyłącznie piersią. Zakres normy u dziecka karmionego w ten sposób to stolec o przedstawionej konsystencji lub nawet zdecydowanie rzadszy, czasem tryskający od 7 razy na dobę do 1 stolca o konsystencji pasty do zębów od 7 do maksymalnie 10 dni [5]. U małych niemowląt pamiętać jeszcze należy o dyschezji czyli niepokoju a nawet bólu przed oddaniem zupełnie prawidłowego stolca, co bywa brane za zaparcie. Jest to efekt przemijającej samoistnie niedojrzałości przewodu pokarmowego polegającej na parciu na stolec przy zaciśniętym zwieraczu odbytu. Przyczyny zaparcia czynnościowego Mechanizm powstawania zaparcia czynnościowego jest prosty, niestety bardzo często przeoczany i bagatelizowany, i to zarówno przez rodziców, jak i lekarzy. Ilustruje go rycina 1. Bardzo ważne jest aby zdawać sobie sprawę, że ten mechanizm błędnego koła może się zacząć w każdym z trzech wymienionych na rycinie etapów i co bardzo ważne często zaczyna się już w niemowlęctwie. Czynnikami wyzwalającymi i nakręcającymi ten mechanizm poza bólem, jest w okresie późniejszym niż niemowlęcy wiek < 5 lat, okres kształtowania kontroli nad oddawaniem stolca i moczu, pójście do przedszkola, przyjście na świat młodszego rodzeństwa, rozwód rodziców itp. Dlaczego zaparcie czynnościowe jest nieustającym problemem w praktyce lekarskiej? Podstawowym przyczyną jest bagatelizowanie zjawiska zaparcia i powszechne przekonanie, że „samo przejdzie”, a także opóźnianie terapii, rozpoczynanie terapii od postępowania dietetycznego (tzw. diety bogatoresztkowej), z reguły całkowicie nieskutecznego, zbyt niskiego dawkowania makrogoli czy laktulozy, lęku przed uzależnieniem się od leków (uzależnić się mozna tylko od samego zaparcia), zbyt krótkotrwałego leczenia, odstawiania terapii z dnia na dzień, a nie stopniowego. Ryc. 1. Mechanizm powstawania zaparcia czynnościowego A co na ten temat mówi nauka [2]? Lekarze mają tendencję do zbyt łagodnego leczenia zaparcia, a opóźnienie leczenia (nawet o 3 miesiące) pogarsza znacznie jego skuteczność. U pacjentów, u których leczenie rozpoczęto wcześnie, ok. 80% po 6 miesiącach terapii nie wymagało leków. U dzieci, u których leczenie wdrożono z opóźnieniem, już tylko 32% nie wymagało leków. U ok. 50% dzieci w ciągu 5 lat po ustąpieniu zaparcia dochodziło do co najmniej jednego nawrotu. Na wciąż niedostateczną internalizację zasad postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w zaparciu czynnościowym przez lekarzy, mimo, że od publikacji tych zasad przez ESPGHAN w 2014 roku minęło już wiele lat, zwrócili uwagę Koppen IJN i wsp. [6] publikując w 2018 roku wyniki swojego badania ankietowego wśród 328 lekarzy z Holandii i Stanów Zjednoczonych. Łącznie 31% respondentów nie znało wytycznych (38% respondentów z USA vs. 16% z Holandii, p < 0,001). Badanie okołoodbytnicze było często („często” lub „zawsze” w 5-stopniowej skali Likerta) przeprowadzane przez 78% respondentów. Badanie palpacyjne przez odbyt często wykonywało 42% lekarzy. Zapytania o wykorzystywanie seksualne zadało tylko 18%. Powszechnie zgłaszanymi przyczynami tych pominięć był dyskomfort pacjenta lub rodzica. Najczęściej wdrażane początkowe interwencje niefarmakologiczne obejmowały program treningu toaletowego (89%), optymalizację spożycia płynów i błonnika (86% i 81%), dziennik defekacji (62%) oraz system nagród (60%). Glikol polietylenowy był najczęściej przepisywanym lekiem w celu „odetkania” (68%) i leczeniem podtrzymującym (57% dla niemowląt, 97% dla dzieci w wieku ≥ 1. Wnioski z tej pracy są zgodne z moimi własnymi wieloletnimi doświadczeniami, a moje nieudokumentowane zgodnie z zasadami EBM odczucie jest takie, że w Polsce pod tym względem jest nawet gorzej. Wnioski z cytowanej pracy przedstawiają się następująco: wielu respondentów nie było zaznajomionych z wytycznymi ESPGHAN/NASPGHAN dotyczącymi zaparcia czynnościowego. Pomimo to decyzje terapeutyczne dość dobrze korelowały z zaleceniami zawartymi w wytycznych, zwłaszcza dla dzieci w wieku 1 roku lub starszych. Skłonność niemowląt do zaparcia. Zaparcie zdecydowanie rzadziej przytrafia się dzieciom karmionym piersią i spowodowane jest właściwościami pokarmu kobiecego i olbrzymią dawką naturalnych prebiotyków, czyli HMO (human milk oligosaccharides) – 20 do 25 g/l w siarze i od 5 do 15 g/l w mleku dojrzałym [7]. U dzieci karmionych piersią zaparcie jeśli się pojawia to zwykle dopiero w momencie rozszerzania diety. Dzieci karmione sztucznie standardowymi mlekami modyfikowanymi zdecydowanie częściej mają zaparcie niż niemowlęta karmione piersią. Prebiotyki w zapobieganiu zaparcia u niemowląt karmionych sztucznie Badania prowadzone niezależnie przez wiodących producentów mlek modyfikowanych wykazały, że istotną rolę w normalizowaniu konsystencji stolców i częstości wypróżnień u niemowląt karmionych sztucznie odgrywa dodatek prebiotyków, tak jak to ma miejsce naturalnie w pokarmie kobiecym. Stosowane są GOS (galaktooligosacharydy), FOS (fruktooligosacharydy), GOS wraz z FOS, jak i od niedawna syntetyczne HMO. Wszystkie one w niezależnych badaniach wykazały korzystny efekt jeśli chodzi o częstość, jak i konsystencję wypróżnień zbliżając je do tych obserwowanych u dzieci karmionych wyłącznie piersią. Tutaj aby nie rozbudowywać artykułu do zbyt dużych rozmiarów, przedstawię badania dotyczące samych GOS bez dodatku probiotyków. Galaktooligosacharydy są strukturalnie najbardziej zbliżone do oligosacharydów zawartych w pokarmie kobiecym. GOS powstają z laktozy w procesie syntezy enzymatycznej. Składają się z łańcucha monomerów galaktozy, zwykle z glukozą na końcu redukującym. Długość łańcucha obejmuje maksymalnie siedem cząsteczek. W szeregu badań przeprowadzonych u noworodków i niemowląt wykazano, że GOS są bezpieczne i stymulują wzrost pałeczek kwasu mlekowego i bifidobakterii (efekt bifidogenny). Galaktooligosacharydy jako dodatki do mleka modyfikowanego badano w stężeniach 0,24 g/100 ml [8, 9], 0,4 g/100 ml [10, 11], 0,44 g/100 ml [12] oraz 0,5 g/100 ml [11, 13]. Poza korzystnymi zmianami w mikrobiocie jelitowej uzyskano także wyraźną i znamienną statystycznie poprawę, jeśli cho... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? 6 wydań czasopisma "Forum Pediatrii Praktycznej" Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma Dodatkowe artykuły niepublikowane w formie papierowej ...i wiele więcej! Sprawdź Jak często noworodek robi kupę? Kupa noworodka zmienia się wraz z jego wiekiem i rozwojem, a także kolejnymi etapami jego diety. W 1.–2. dobie życia jest to czarna i lepka smółka zawierająca pozostałości przemiany materii z czasu życia płodowego. W 3.–4. dobie kupa podobna jest do żółtka jajka, to kupa przejściowa. Od 5. doby do 6. tygodnia życia kupa powinna być papkowata o jasnożółtym kolorze, raczej płynna. Kup powinno być od 8 do 12 na dobę. Po 6. tygodniu życia wypróżnianie będzie miało charakterystyczną dla danego dziecka częstotliwość. Może to być kilka kup na dobę, ale może też pojawiać się jedna co kilka dni. Kupa dziecka karmionego piersią ma żółto-musztardowy kolor i dosyć rzadką konsystencję. Ok. 7. miesiąca życia, kiedy dziecko zaczyna jeść inne niż mleko pokarmy, kupa zmienia się – zaczyna być bardziej stała i o ciemniejszym kolorze. Zmienia się też jej zapach. Ok. 12. miesiąca życia kupa dziecka zaczyna wyglądać jak kupa dorosłej osoby. Z czasem układ pokarmowy dojrzewa, liczba stolców zmniejsza się, a wypróżnianie się nabiera regularności. Także liczba wypróżnień zaczyna być w miarę stała. Do 18. miesiąca życia kupa powinna być oddawana co najmniej raz dziennie, jeśli mama karmi piersią, albo co najmniej 2-3 razy w tygodniu, jeśli dziecko jest karmione mieszanką. Kiedy obserwujemy u dziecka nagłą zmianę koloru i konsystencji kupy, może to oznaczać infekcję albo jakiś problem uczuleniowy. Zmiana wypróżnień bywa niekiedy obserwowana podczas nasilonego ząbkowania. Powodem do wizyty lekarskiej jest także duża ilość śluzu w kupie. Niewielkie ilości śluzu mogą pojawiać się w kupie zdrowego dziecka już od urodzenia, jednak duża ilość śluzu, ropa lub nieprzyjemny zapach stolca może być objawem zatrucia albo infekcji. Zaparcia u noworodka – objawy Warto pamiętać, że o zaparciu u niemowlaka nie świadczy to, ile razy na dobę brudzi pieluszkę, ale to, jaką kupę robi. Jeśli jest zbita i ma dużą średnicę, na dodatek dziecko oddaje ją z wyraźnym problemem i bólem, możemy podejrzewać, że mamy do czynienia z zaparciem. A jakie są objawy zaparcia u noworodka? W przypadku maleńkich dzieci normą może być robienie kupy raz na dwa–trzy dni lub wiele razy w ciągu jednego dnia. Tym bardziej powinno się uważnie obserwować dziecko. Kiedy nie ma kupy od kilku dni, ale zachowanie noworodka jest normalne, nie płacze z bólu, nie zwija się, nie słyszymy objawów nadmiernego przelewania się pokarmu w jelitach, nie mamy raczej powodu do niepokoju. Dodatkowym potwierdzeniem będzie przybieranie noworodka na wadze. Kiedy noworodek robi kupę rzadziej niż co 2–3 dni, ale płacze, jest drażliwy, ma obniżony apetyt, nie przybiera na wadze, kupa jest twarda, zbita i wysuszona, to znaczy, że może mieć jeszcze niedojrzały układ trawienny lub problemy z florą bakteryjną. Zatwardzenie u noworodka karmionego piersią występuje bardzo rzadko. Jeśli się pojawia, pierwsze zmiany, jakie są wprowadzane, dotyczą diety mamy. U dziecka, które otrzymuje mieszankę mleka modyfikowanego, obserwuje się sposób reagowania dziecka albo zmienia się mieszankę na inną, najlepiej na dedykowaną dla dzieci z tendencją do zaparć. Zaparcie u dziecka możemy podejrzewać, kiedy: Ból przy oddawaniu stolca występuje co najmniej miesiąc. W ciągu tygodnia dziecko oddaje stolec dwukrotnie bądź rzadziej. Stolce są twarde i suche, a wypróżnienia sprawiają ból. Skąd się biorą zaparcia? Noworodek ma zazwyczaj niedojrzały układ trawienny. To dlatego tak szybko reaguje na najdrobniejsze zmiany w diecie, nawet jeśli trafiają do niego pośrednio, bo przez mleko mamy. Wyróżniamy trzy grupy przyczyn zaparcia u niemowlaka: Czynnościowe, takie jak nieprawidłowa dieta, odwodnienie, zaburzenia flory jelitowej. Zazwyczaj pojawiają się podczas rozszerzania diety. Psychologiczne, które są efektem sytuacji stresowych i strachu przed bólem, jaki może towarzyszyć oddawaniu stolca. Chorobowe, takie jak niedoczynność tarczycy, problemy układu nerwowego, uczulenie. Ustalenie przyczyn leży po stronie lekarza. Najwięcej przyczyn zaparć to jednak skutek błędów żywieniowych, jakie popełniamy każdego dnia: niezgodne z zaleceniami proporcje do mieszanki mleka modyfikowanego, wprowadzanie do diety produktów, których dziecko jeszcze nie toleruje, za dużo pokarmów stałych, zbyt mało płynów, za mało produktów zawierających naturalny błonnik, np. warzyw. Reagowanie zaparciem na wprowadzenie nowego produktu do diety dziecka nie od razu oznacza, że należy go wyeliminować na stałe. Dziecko nie od razu musi dobrze tolerować każdy nowy produkt. Czasami potrzebuje kilku tygodni, by jego enzymy trawienne były lepiej przystosowane. Jak poradzić sobie z zaparciami Konsultacja lekarska jest konieczna, kiedy domowe metody nie pomagają, a u dziecka występują objawy zatwardzenia, takie jak: ból i płacz, wzdęty brzuszek na długo przed wypróżnieniem, krzyk i złe samopoczucie, zahamowanie przyrostu wagi, brak apetytu. Pediatra może przepisać krople lub czopki na uregulowanie pracy jelit. Nie powinniśmy podawać dziecku żadnych leków o tym charakterze na własną rękę.– Zaparcie stolca stanowi główny powód wizyt pediatrycznych u 3–5 proc. dzieci oraz 10–25 proc. porad specjalistycznych udzielanych przez gastroenterologów dziecięcych. U dzieci dominuje zaparcie stolca o charakterze idiopatycznym czynnościowym (90–95 proc.), w niewielkim odsetku występuje zaparcie o podłożu organicznym – szacują Mieczysława Czerwionka-Szaflarska i Bartosz Romańczuk w publikacji Postępowanie w zaparciu czynnościowym stolca u dzieci i młodzieży wydanym przez wydawnictwo Via Medica. Kiedy zaparcie ma tygodniowy czy czterotygodniowy noworodek, można zrobić mu delikatny masaż. Uciskanie palcami i koliste ruchy ręką po brzuszku pomogą usprawnić przemieszczanie się gazów w jelitach. Niektóre dzieci dobrze reagują na ciepły okład na brzuszek albo delikatne, naprzemienne zginanie nóżek maluszka do brzucha. Pobudza to perystaltykę jelit, co pomaga w wypróżnianiu. Noworodek odczuje ulgę, kiedy po jedzeniu odbije nadmiar pokarmu, a nawet uleje resztki. Aby złagodzić zaparcia u nieco starszego dziecka, warto nawodnić organizm, zwłaszcza wtedy, kiedy zaparcia zbiegają się z rozszerzaniem diety. Powinno się też unikać produktów o właściwościach zapierających, takich jak kleik ryżowy czy banany, a podawać dziecku np. śliwki, które przyspieszają perystaltykę jelit. Warto też podawać produkty bogate w błonnik, takie jak kasze, pełnoziarniste pieczywo, płatki. Źródła: M. Czerwionka-Szaflarska, B. Romańczuk, Postępowanie w zaparciu czynnościowym stolca u dzieci i młodzieży, wyd. Via Medica, 2008 r. W. M. Sears, Zasypianie bez płaczu, Wydawnictwo K. E. Liber, 2008 r. M. Czerwionka-Szaflarska, J. Gawryjołek, Kolka jelitowa w praktyce pediatrycznej, Forum Medycyny Rodzinnej, 2010 r. O zaparciu u niemowlęcia nie świadczy niska częstość wypróżnień, a jedynie oddawanie przez niemowlaka stolców nadmiernie zbitych, powodujących duży wysiłek lub ból przy wypróżnieniu. Sprawdź, co robić, gdy niemowlę ma zaparcie i nie robi kupy? Zaparcia u niemowlęcia to problem wielu mam, które niepokoją się, że ich dziecko nie wypróżnia się codziennie. Niepotrzebnie się martwią: układ pokarmowy noworodka i niemowlaka jest niedojrzały - dziecko może robić kupkę zarówno przy każdym karmieniu, jak i raz na tydzień, przy czym sporo zależy od tego, czy jest karmione piersią, czy mlekiem modyfikowanym. Dlatego wyznacznikiem tego, czy niemowlę ma zaparcie jest nie częstość wypróżnień, a jedynie oddawanie przez niemowlaka stolców nadmiernie zbitych, powodujących duży wysiłek lub ból przy wypróżnieniu, albo oddawanie stolców rzadziej niż raz na 2-3 dni, o ile towarzyszą temu inne niepokojące objawy, takie jak drażliwość niemowlęcia, osłabienie apetytu, słabe przyrosty masy ciała. Spis treściKiedy można powiedzieć, że niemowlę ma zaparcie?Zaparcie czy dyschezja?Jak pomóc niemowlęciu, gdy nie robi kupy? Zaparcia u niemowląt. Jak je zwalczyć? Kiedy można powiedzieć, że niemowlę ma zaparcie? Zaparcie u niemowlęcia karmionego piersią występuje bardzo rzadko. 3- czy 4-miesięczny malec karmiony wyłącznie piersią może robić kupkę nawet raz na 1–2 tygodnie. Pokarm mamy jest tak doskonałym i wartościowym posiłkiem, że jest niemal w całości trawiony i malec nie ma czego wydalać. Nie jest to więc zaparcie, o ile wypróżnieniu nie towarzyszą niepokojące objawy, np. kupka jest twarda, dziecko napina się i płacze. Do pierwszych zaparć dochodzi najczęściej w czasie rozszerzania diety, czyli wprowadzania pierwszych niemlecznych produktów do jadłospisu malca. Warto wówczas unikać kaszki ryżowej, marchwi i tartego jabłka. Kiedy więc mówimy o zaparciach? Zaparcie u niemowlęcia poniżej 6. miesiąca życia rozpoznaje się, gdy dziecko ma trudności przy robieniu kupki, płacze przy tym przez około 10 minut, jest niespokojne, nie ma apetytu, a jego brzuszek jest twardy i nabrzmiały. Zaparcie u starszego niemowlęcia rozpoznajemy, gdy dziecko wypróżnia się rzadziej niż 2 razy w tygodniu, świadomie wstrzymuje zrobienie kupki, odczuwa ból podczas jej robienia lub oddawane stolce są zbite. Zaparciom może towarzyszyć również ból brzucha, popuszczanie stolca, wzdęcie, niepokój, zmniejszony apetyt i małe przyrosty masy ciała. Czytaj: Zaparcia u dzieci - co robić, gdy dziecko ma problemy ze zrobieniem kupki? Sposoby na problemy z kupką u niemowlaka Babcine rady, czyli pielęgnacja niemowlęcia dawniej i dziś. Zobacz, co się zmieniło! Zaparcie czy dyschezja? U niemowląt poniżej 6. miesiąca życia często występuje tzw. dyschezja. Do jej rozpoznania wymagane jest jednoczesne wystąpienie 2 kryteriów: trwający co najmniej 10 minut wysiłek i płacz, po którym niemowlę oddaje bez problemu miękki stolec brak jakichkolwiek innych zaburzeń zdrowotnych Płaczowi dziecka może towarzyszyć zaczerwienienie twarzy. Pomiędzy okresami krzyku nie występują żadne objawy. Ten typ zaburzeń w oddawaniu stolca ustępuje samoistnie, dlatego oprócz ewentualnego zwiększenia ilości wody w diecie należy po prostu czekać i obserwować malca. Jak pomóc niemowlęciu, gdy nie robi kupy? Mama karmiąca piersią może wprowadzić do swojej diety więcej produktów będących źródłem błonnika pokarmowego - razowe pieczywo, grube kasze, surowe warzywa zamiast białego chleba, ryżu, ziemniaków i gotowanych jarzyn. W jadłospisie niemowląt starszych oprócz zwiększenia ilości wody, należy ograniczyć podawanie ryżu. Kaszki i kleiki ryżowe warto zamienić na produkty kukurydziane. Soki np. śliwkowy, gruszkowy i jabłkowy mogą zmniejszać zaparcia, tak jak i przeciery z jabłek i śliwek w słoiczkach. Również dodawanie do każdego posiłku 2-3 łyżeczek oliwy z oliwek ułatwi wypróżnienie. Do picia najlepsza jest woda źródlana, którą można też rozcieńczać soki, przede wszystkim marchwiowe i jabłkowe. Więcej wody w jelicie ma wpływ prawidłowe działanie błonnika pokarmowego. Oprócz tego rozluźnia konsystencję kupki i przyspiesza pasaż, ułatwiając w ten sposób wypróżnianie. Ilość wody nie powinna przekraczać dziennej porcji mieszanki. Masaż brzuszka wykonywany 3-4 razy dziennie również może pomóc. Nie podawaj żadnych leków przeczyszczających ani nie rób lewatywy bez konsultacji z lekarzem. W razie potrzeby pediatra zleci czopki lub leki doustne regulujące pracę jelit. miesięcznik "M jak mama"

zaparcie u niemowlaka karmionego piersią